Het kan vergaan met een band als Morning Parade. Een stevige dosis zelfpromotie en vooral ook zelfoverschatting was ongeveer de basis voor een redelijk succesvol debuutalbum. Creatief succesvol? Mwoah. Single "Under The Stars" deed het goed en werd 3FM Megahit. Voldoende exposure dus. De rest van het album was lang niet slecht. Op tijden zelfs springerig vrolijk. Eigenlijk is deze opvolger niet anders. "Pure Adultered Joy" bestaat vooral weer uit up-tempo meezingers. Het is misschien wel een beetje de Engelse "Go Back To The Zoo" met een beetje Two Door Cinema Club. Het spellen op het einde van het titelnummer zou ik bijna uitermate pijnlijk noemen. Maar toch. Als ik even niet luister naar teksten of héél bewust luister. Als ik dit album gewoon even lekker aanzet om iets aan te hebben. Dan is het nog best te pruimen. Dan heeft "Seasick" plotseling een leuk intermezzo waar je toch even naar gaat zitten luisteren waarna het nummer weer lekker groot wordt en explodeert. Ik zie het live best voor me. Dan is "Car Alarms & Sleepness Nights" eigenlijk best een lekker nummer met een fijne opbouw van klein naar groot. Azijn aan de kant. Ik vind Morning Parade best weer lekker klinken. Best.
0 reacties:
Een reactie posten