Het nemen van afscheid valt altijd zwaar. Vooral als het je vader betreft waarvan je zo ontzettend veel hebt geleerd. Zo ontzettend veel van over hebt genomen. Eén van die dingen was zijn voorliefde voor goeie muziek. Mijn vader had een goeie smaak. Zoals zoveel die groot werden in de jaren 70-80. Gisteren was zijn afscheidsdienst. Hoewel ik allerlei ideeën had over muziek tijdens zijn dienst had hij daar zelf ook al goed over nagedacht. Daarover denken, die tijd was hem nog gegund. Bijna een maand had hij nog om de boel achter te laten zoals hij wilde. De kanker nam langzaam zijn lichaam over terwijl wij de tijd namen te zeggen wat we wilden zeggen en hij de tijd nam om laatste eindjes aan elkaar te knopen. Het pensioen, een nieuwe telefoon voor mam en aan zijn kinderen vertellen dat hij trots was. Deze blog gaat over muziek. Daarom hier een item over zijn afscheidsmuziek.
Queen - These Are The Days Of Our Lives:
Eigenlijk zegt papa al sinds hij ziek werd, 8 jaar geleden, dít nummer wil ik op mijn dienst draaien. Terugdenken aan vroeger. Aan mooie herinneringen. Denken aan de liefde van je leven. We hebben hem gedraaid als opener terwijl familie, vrienden en collega's binnen kwamen lopen.
Fleetwood Mac - Songbird:
Het allereerste cadeau van pap aan mam. 37 jaar geleden. Een zoen op een meter afstand volgde toen pap dit legendarische album cadeau gaf. Hij beloofde mam gelukkig te maken. Ze heeft hem vorige week verteld "het is gelukt". Songbird gezongen door Christine McPhee symboliseert het goede huwelijk dat pap en mam altijd hebben gehad.
Douwe Bob - Beautiful
Ik heb de dag nadat we hoorden dat pap nog maar een weken te leven had een brief geschreven. Ik heb deze brief zelf aan hem voorgelezen op zondag 6 april. Gisteren, 6 mei heb ik dezelfde brief voorgelezen tijdens pap zijn afscheidsdienst. Het is een bedankbrief met een aantal mooie herinneringen. Het is gebruik maken van het voorrecht dat wij hebben gehad afscheid te kunnen nemen van pap in de weken die resteerden in zijn te korte leven. Het is papa laten weten dat ons leven echt doorgaat en we goed voor elkaar en mam zullen zorgen. "Life is cruel, but oh so wonderful, life is cruel but oh so beautiful".
The Beatles - The Long And Winding Road
Dit nummer was voor mij onbekend maar voor papa heel duidelijk. Die moet gedraaid worden. De versie met de vogeltjes wel te verstaan. Na papa zijn dood bleek, al zoekende door zijn muziekcollectie en na ruggespraak met beatles forums, dat de versie met de vogeltjes niet bestond. Het bleek dat "The Long And Winding Road" van album Let it Be en "Across The Universe" van verzamelalbum "Past Master Vol II" door elkaar waren gehaald. Maakt niet uit. Hebben we gewoon aan elkaar geknipt. Eerst de vogeltjes en daarna "The Long And Winding Road". Niet op youtube helaas
Pearl Jam - The End
Het nummer zal ons lang bijblijven. Het was het eindnummer van de dienst en werd gedraaid terwijl mensen om zijn kist heen liepen voor een laatste eerbetoon. Gezien de massale opkomst moest het nummer vijf keer gedraaid worden voordat de laatste belangstellenden de aula hadden verlaten. Door pap zelf uitgekozen vanwege de prachtige teksten en doeltreffendheid.
"My dear...
The End
Comes near.
I'm here
But not much longer"
Dank je pap, voor alles.
Queen - These Are The Days Of Our Lives:
Eigenlijk zegt papa al sinds hij ziek werd, 8 jaar geleden, dít nummer wil ik op mijn dienst draaien. Terugdenken aan vroeger. Aan mooie herinneringen. Denken aan de liefde van je leven. We hebben hem gedraaid als opener terwijl familie, vrienden en collega's binnen kwamen lopen.
Fleetwood Mac - Songbird:
Het allereerste cadeau van pap aan mam. 37 jaar geleden. Een zoen op een meter afstand volgde toen pap dit legendarische album cadeau gaf. Hij beloofde mam gelukkig te maken. Ze heeft hem vorige week verteld "het is gelukt". Songbird gezongen door Christine McPhee symboliseert het goede huwelijk dat pap en mam altijd hebben gehad.
Douwe Bob - Beautiful
Ik heb de dag nadat we hoorden dat pap nog maar een weken te leven had een brief geschreven. Ik heb deze brief zelf aan hem voorgelezen op zondag 6 april. Gisteren, 6 mei heb ik dezelfde brief voorgelezen tijdens pap zijn afscheidsdienst. Het is een bedankbrief met een aantal mooie herinneringen. Het is gebruik maken van het voorrecht dat wij hebben gehad afscheid te kunnen nemen van pap in de weken die resteerden in zijn te korte leven. Het is papa laten weten dat ons leven echt doorgaat en we goed voor elkaar en mam zullen zorgen. "Life is cruel, but oh so wonderful, life is cruel but oh so beautiful".
The Beatles - The Long And Winding Road
Dit nummer was voor mij onbekend maar voor papa heel duidelijk. Die moet gedraaid worden. De versie met de vogeltjes wel te verstaan. Na papa zijn dood bleek, al zoekende door zijn muziekcollectie en na ruggespraak met beatles forums, dat de versie met de vogeltjes niet bestond. Het bleek dat "The Long And Winding Road" van album Let it Be en "Across The Universe" van verzamelalbum "Past Master Vol II" door elkaar waren gehaald. Maakt niet uit. Hebben we gewoon aan elkaar geknipt. Eerst de vogeltjes en daarna "The Long And Winding Road". Niet op youtube helaas
Pearl Jam - The End
Het nummer zal ons lang bijblijven. Het was het eindnummer van de dienst en werd gedraaid terwijl mensen om zijn kist heen liepen voor een laatste eerbetoon. Gezien de massale opkomst moest het nummer vijf keer gedraaid worden voordat de laatste belangstellenden de aula hadden verlaten. Door pap zelf uitgekozen vanwege de prachtige teksten en doeltreffendheid.
"My dear...
The End
Comes near.
I'm here
But not much longer"
Dank je pap, voor alles.
0 reacties:
Een reactie posten