Het vierde album van Clap Your Hands Say Yeah is voor mij tevens het eerste album. Dus vergelijkingen met eerder materiaal kan ik niet maken. Wat me bij dit album opvalt is de fijne mix tussen verschillende indiestijlen. Soms wat harder (meer gitaar) zoals "Coming Down". Soms wat meer 80's synthesizer zoals "Little Moments" , maar het album vliegt nergens uit de bocht. Het is ondanks verschillende stijlen eerder dynamisch dan rommelig. Tevens zijn de nummers goed uitgewerkt. Nummers als "As Always" en "Blameless" hebben vooral een mooi einde waardoor je blijft luisteren. Je kan nummers gewoonweg niet éérder afzetten omdat er altijd iets gebeurd. Qua sound doet het me denken aan "Tapes 'n' Tapes, The Walkmen maar ook soms een snufje Cold War Kids. Waar is toch die sample aan het begin van "Only Run" van? Ook een erg goed nummer trouwens. Ja, conclusie is dat Clap Your Hands Say Yeah absoluut een leuke toevoeging is aan mijn favoriete indiebands.
0 reacties:
Een reactie posten