Ry X - Berlin

Deze track hoorde ik van de week voor het eerst. Op één of ander manier blijft hij me beklijven. Zo minimalistisch. Alleen wat gitaargepingel en een paar aangezette akkoorden. Verder de stem van Ry Cuming alias Ry X. Zijn grote inspirator was Jeff Buckley zoals voor velen. De live versie komt van de Cardinal Sessions. Ik zou zeggen dat ook de single opname erg goed is. Luister maar!








Ook heel lekker is deze track van Frank Wiedermann met Ry Cuming:

Mona - Torches & Pitchforks

Ik ben afgelopen week een rondje aan het hardlopen geweest. Gedachten opzij. Daar hoort een beetje uptempo muziek bij natuurlijk. Blijkt net het nieuwe album van Mona uitgekomen te zijn! Yeahhh! Ik kan wel stellen dat ik het vorige album redelijk grijs heb gedraaid dus het was ook wel tijd voor nieuw materiaal. Mona heeft niet veel moeite gedaan vernieuwend te zijn ten opzichte van het vorige album. Zelfde doorrammende drums, raggende gitaren en lekker knallen. Zanger Nick Brown heeft zo'n lekker Tennessee sound. Zodanig zelfs dat het je een beetje doet denken aan die andere grote band uit Tennessee de Kings of Leon. Beide bands blijken uit Nashville te komen dus die vergelijking mag best gemaakt worden. Net als de Kings heeft ook Mona momenten van rust op het album in bijvoorbeeld "Like you do". Al met al een geslaagde opvolgplaat. Snel weer hardlopen!

John Newman - Tribute

Zijn samenwerkingen met Rudimental leverden John Newman al tophits op. Ook zijn eerste eigen single "Love me Again" kreeg veel Airplay in Nederland. Nu is dan zijn eigen langspeler uit. Op "Tribute" probeert Newman recht te doen aan zijn muzikale helden die hij behandeld in het openingsnummer. Per decennium hoor je waar Newman zijn inspiratie vandaan haalt. Het album heeft een aantal sterke nummers. Luister bijvoorbeeld naar Gold Dust en Running. Qua stijl vergelijkbaar met zijn collaborations met Rudimental en dus niet geënt op de vele verschillende stijlen muziek die voorkomen in zijn "tribute".

Michael Prins - Rivertown Fairytales

De klok is een uur terug sinds zaterdag. De eerste herfststormen hebben ons landje alweer in de greep gehad. De meeste kleurenpracht heeft de bomen alweer verlaten, het is wachten op de eerste sneeuw. Voor deze donker wordende dagen zet je natuurlijk een heerlijk herfstplaatje op. Kopje herfstthee in de hand, speculaasje erbij en het liefst een goed boek. En dan lekker naar buiten kijken met op de achtergrond rustige muziek met een lichtelijk deprimerend randje. De winnaar van DBSSW van Nederland heeft precies zo'n plaat gemaakt. De titel van de plaat "Rivertown Fairytales" is al zo lekker duidelijk, "Rivertown" als in een hele natte stad. Laat duidelijk zijn, deze plaat is heerlijk. Mooie, intieme luisterliedjes en met 20 nummers ís hij ook nog eens erg ruimhartig geweest met nieuw materiaal. Mijn favorieten zijn "Lover and a Man" en "Sailor". Nu nog even luisteren naar het nummer dat het meest bij de stemming van de plaat past: "Winter Comes"

James Vincent McMorrow - Cavalier

Eind 2013 komt eindelijk het nieuwe album van James Vincent McMorrow. Gezien zijn debuutalbum kijk ik er reikhalzend naar uit. De eerste single Cavalier is veelbelovend! Het lijkt er in ieder geval op dat McMorrow vernieuwend materiaal gemaakt heeft. Je zou kunnen zeggen dat hij mogelijk geïnspireerd is geraakt door bijvoorbeeld James Blake, getuige de diepe lage tonen op de achtergrond. Qua stem is McMorrow echter compleet anders. Smaakt naar meer!



Ik kan het niet laten nog een link te plaatsen naar dit juweel van zijn vorige album:

Kishi Bashi - Manchester (Cardinal Sessions)

Eén van mijn favoriete nummers uit 2011 is er in een nieuwe live opname. Kishi Bashi heeft bij the Cardinal Sessions zijn single "Manchester" ten gehore gebracht. Manchester is eigenlijk één groot muzikaal experiment. Kishi speelt viool en zingt (live soms eerder mompelen) en gebruikt een repeater om verschillende sounds terug te laten komen. Vooral de eerste 3 minuten van dit nummers staan in het teken van het opbouwen van het geluid. Daarna volgt een deel waarin hij vooral de viool laat spreken, erg muzikaal en vanaf 5 minuten zwelt hij harder en harder aan. Op het eind laat Kishi nog even horen dat hij ook echt zijn eigen stem als zanginstrument kan gebruiken. Het nummer lijkt heel zwaar, maar ik krijg altijd voorjaarskriebels als ik het beluister.

"Oh hello, Will you be mine? I haven't felt this alive in a long time, all the streets are warm today I read the signs I haven't been this in love in a long time The sun is up, the sun will stay All for the new day"

Sleeping at Last - Atlas: Space I

Ik droom weg, ik drijf weg en land tijden niet luisterend naar Sleeping at Last. En laat hij nou, heel fijn voor mij, super productief zijn met het uitbrengen van nieuw materiaal. Na project Yearbook uit 2011 (met maar liefst 36 nummers), is Ryan O'Neal nu bezig met project Atlas. De eerste delen eerder dit jaar waren Darkness en Light. Het nieuwste deel heet Space I. Grote kans dat het laatste deel Space II is waarmee de productiviteit voor dit jaar op 24 nummers staat, niet verkeerd. Op Space 1 tovert hij weer met teksten, met instrumenten en met sfeer. De teksten zijn soms wat zweverig, geforceerd misschien, maar ik zweef mee.

Town of Saints - Something to Fight With

Nieuw Nederlands talent! Hoewel, het is ook deels Fins. En dat die Scandinaviërs Folk kunnen maken als geen ander wisten we natuurlijk al. In Nederland zijn ze onlangs benoemd tot 3FM serious talent. Sinds deze maand is daar het debuutalbum en dat is zéker een goed begin. Het album weet te raken met Direction en heeft goeie folkstampers als Stand Up, Going Back in Time en Euphrates in huis. In elk nummer is er natuurlijk, zoals folk dat betaamt een viooltje aanwezig. Het instrumentale Stand Up - Part II is een prachtige afsluiting. Dit debuut gaat mijn jaarlijst top 30 zeker halen!

Marques Toliver - Deep in my Heart (Mahogany Sessions)

Op basis van dit nummer was Marques Toliver één van mijn grote verwachtingen voor 2013. Die bleek helaas ietwat tegen te vallen. Het nummer Control voldoet nog het meest. Deep in my Heart heeft de cd helaas ook niet gered, rest mij deze video tot in den treure terug te kijken. Toliver en een viool en verder niets. Prachtig!

Matt Corby - Brother (BalconyTV)

Ik volg Australian Idol niet zo. Al in 2007 blijkt Matt Corby als 16 jarig kereltje als runner-up geëindigd te zijn in de finale van dat seizoen. De start van een mooie carriere. Met zijn nummer is "Brother" is Matt internationaal doorgebroken. Ook in Nederland is zijn single opgepakt en onder andere 3FM megahit geweest. Deze versie van BalconyTV van dat nummer is zo bizar goed dat de presentatrice na het optreden een moment "lost for words" is. En terecht!

Editors - The Phonebook (Mahogany Sessios)

Het nieuwe album van Editors ligt al even in de platenzaak. Hoewel The Phonebook tijdens eerste luisterbeurten niet helemaal bleef klijven is dat na deze liveversie hélemaal omgedraaid. Favoriete nummer van "The Weight of Your Love"

Agnes Obel - Aventine

Eindelijk een nieuw album van Agnes Obel. Ze heeft er de reguliere drie jaar voor uitgetrokken. Meer dan Philharmonics het vorige album is Aventine klein en intiem geworden. Kleine muzikale stukken, fluisterende zanglijnen. Het album kabbelt heerlijk rustig voort. Perfect voor deze herfstdagen. In iedere luisterbeurt hoor je echter weer nieuwe details in de instrumentatie. Aan de andere kant staan er op het album minder herkenbare melodieën. Diverse nummers van Philharmonics blijven lang achter en zet ik zo nu en dan nog op (Brother Sparrow bijvoorbeeld). Zo'n nummer heb ik op Aventine nog niet gevonden.

7/10

Baskerville - Strongroom

Het nieuwe album van Baskerville is uit. Onvervalste elektro. Met Northam knalt het er direct lekker in. Op de plaat zijn samenwerkingen met Mathias Janmaat van Bombay Show Pig in "Black Out", Torre Florim van de Staat in "Downhill" en het heel bijzondere "Guns for Hire" met Johannes Sigmond alias Blaudzun. Verder staan er ook nog hele dikke tracks op waarbij "Fruitfly" mijn favoriet is.

8/10

Kapringen

Kapringen
Ik kwam bij Kapringen door regisseur Tobias Lindhilm die met Jagten ("The Hunt") al een klein meesterwerk afleverde. Ook deze Deense film gaat weer echt over mensen. Het lijkt al even minder relevant doordat het het nieuws niet meer overheerst, maar nog steeds worden regelmatig boten gekaapt voor de Somalische kustlijn. In Kapringen overkomt het een Deense bemanning. Terwijl de CEO van het vervoersbedrijf probeert de onderhandelingen met de kapers niet te laten ontsporen, zijn de gekaapten overgeleverd aan andere wetten. Ze proberen contact te krijgen met de kapers in de hoop hun dagen beter door te komen. In de film wordt ijzersterk geacteerd door vooral Pilou Asbæk (bekend van Borgen). Must See
.
Link:
Kapringen op IMDB

Trailer: