MusicTree (light)

Light version of my MusicTree. Seven decades of music, MY music, categorized in genres. I call it a music tree because of the way it starts with some genres (Folk, Rock & Roll, Blues) in the 50's / 60's and expands to a lot of different music genres in the current decade including crossovers such as Indie R&B and Indierock. While categorizing i used MY interpretation. Some bands can be put in quite some more category's then the one i chose. Don't take it too seriously. I hope you enjoy watching, panning and zooming trough this Prezi:



NOTE: For a full version of my MusicTree, pleas follow THIS link. The experience is more amazing because it contains content like album pictures and Youtube links. But unfortunately, loading takes quite longer.

Jaarlijst 2015

Het staartje van 2015 moet nog komen. Ondanks dat er een nog een aantal albums uit moeten komen in december is dit toch de tijd dat de jaarlijstjes weer gepubliceerd moeten worden. Zoals elk jaar doe ik daar weer aan mee. Mét het risico dat ik te vroeg ben en Coldplay met A Head Full of Dreams daardoor zijn kans mist om in mijn top-80 te komen. Op basis van "Adventure of a Lifetime" hoef ik me daar echter niet teveel zorgen over te maken.

Ik verwacht niet dat 2015 de geschiedenisboeken ingaat als het jaar dat zoveel klassiekers op heeft geleverd qua albums. Wellicht dat over 10 jaar de albums van Kendrick Lamar en Sufjan Stevens nog eens worden opgehemeld. Maar dan heb je het ook wel gehad. Dat maakt niet dat dit jaar slecht was. In ieder geval opvallend waren de hoeveelheid goede hiphol releases. Naast eerder genoemde Kendrick Lamar hadden ook Joey Bada$$, A$AP Rocky, Dr Dre, The Game, YG, Lupe Fiasco, Drake, Future + Drake in mijn optiek goede albums. Er zal vast nog véél meer zijn uitgekomen op hiphop gebied, maar aangezien dit genre niet mijn favoriet is, heb ik ook veel gemist. Op voorhand léék het het jaar van Kanye West te moeten worden, maar zijn album Swish (of heeft het alwéér een nieuwe naam?) laat nog op zich wachten.

Wat niet in mijn eindlijst komt maar waarschijnlijk wél in veel andere lijstjes zijn artiesten als Father John Misty, Courtney Bartnett, Tobias Jesso Jr en Sun Kil Moon. Het is niet mijn smaak. Ook progrock / noiserock als Protomartyr en Godspeed You! Black Emperor zal je bij mij niet terug zien. Alleen Viet Cong uit dit genre heeft mij kunnen raken.

Allereerst, mijn favoriete tracks van 2015. Helemaal moeilijk gezien de hoeveelheid cd's, dus ik laat me vooral lijden door mijn last.fm profiel. Als ik het vaak heb beluisterd zal ik het wel héél mooi gevonden hebben. Maar uiteraard wel rekening houdend met het feit dat nummers die in januari uitkomen, meer kans hebben om veel beluisterd te worden. Dus op basis van aantallen én gevoel:

1 - Young Fathers - Shame
2 - Jamie XX - Gosh
3 - The Slow Show - Dresden
4 - Half Moon Run - I Can't Figure Out What's Going On
5 - Sufjan Stevens - Fourth of July
6 - Sleepers Reign - Four Dots
7 - Mumford & Sons - Believe
8 - Sufjan Stevens - Should Have Known Better
9 - Rhodes -Raise Your Love
10 - Everything Everything - No Reptiles
11 - Benjamin Clementine - Winston Churchill's Boy
12 - Douwe Bob - Fine Line
13 - Editors - No Harm
14 - The Maccabees - Spit It Out
15 - Half Moon Run - Narrow Margins
16 - Foals - London Thunder
17 - Bjork - Black Lake
18 - The Chemical Brothers - Wide Open
19 - Paul Kalkbrenner - Feed Your Head
20 - Michael Prins - These Waters

Tenslotte, het jaarlijstje waar het echt om draait. Beste albums 2015:

1 Half Moon Run - Sun Leads Me On
2 The Slow Show - White Water
3 Young Fathers - White Men Are Black Men Too
4 Jamie xx - In Colour
5 Sufjan Stevens - Carrie & Lowell
6 Everything Everything- Get To Heaven
7 Editors - In Dream
8 Mumford & Sons - Wilder Mind
9 The Maccabees - Marks To Prove It
10 Spector - Moth Boys
11 William Fitzsimmons - Pittsburgh
12 Paul Kalkbrenner - 7
13 Douwe Bob - Pass It On
14 Bewilder - Dear Island
15 Soak - Before We Forgot How To Dream
16 Eaves - What Green Feels Like
17 Michael Prins - A Dreamers Dreams Is Forever To Be Yours
18 Kishi Bashi - String Quartet Live!
19 Benjamin Clementine - At Least For Now
20 Foals - What Went Down
21 Viet Cong - Viet Cong
22 Laura Marling - Short Movie
23 The Chemical Brothers - Born In The Echoes
24 A$AP Rocky - At.Long.Last.A$AP
25 Kendrick Lamar - To Pimp A Butterfly
26 Future - DS2
27 Miguel - Wildheart
28 Glen Hansard - Didn't He Ramble
29 De Jeugd Van Tegenwoordig - Manon
30 Algiers - Algiers
31 Dr. Dre - Compton
32 Susanne Sundfór - Ten Love Songs
33 Bleachers - Terrible Thrills, Vol. 2
34 Death Cab For Cutie - Kintsugi
35 Albert Hammond, Jr. - Momentary Masters
36 Son Lux - Bones
37 Darkstar - Foam Island
38 Four Tet - Morning/Evening
39 Howling - Sacred Ground
40 Villagers - Darling Arithmetic
41 Wolf Alice - My Love Is Cool
42 Majical Cloudz - Are You Alone?
43 To Kill A King - To Kill A King
44 Raury - All We Need
45 Chvrches - Every Open Eye
46 Rhodes - Wishes
47 Grimes - Art Angels
48 Brandon Flowers - The Desired Effect
49 Calexico - Edge Of The Sun
50 DMA's - DMA's
51 Patrick Watson - Love Songs For Robots
52 The Tallest Man On Earth - Dark Bird Is Home
53 Satellite Stories - Vagabonds
54 Other Lives - Rituals
55 Alamo Race Track - Hawks
56 Bed Rugs - Cycle
57 Dan Mangan - Club Meds
58 Drake - If You're Reading This It's Too Late
59 My Morning Jacket - The Waterfall
60 Mikky Ekko - Time
61 Two Gallants - We Are Undone
62 The Districts - A Flourish And A Spoil
63 Tame Impala - Currents
64 Dan Deacon - Gliss Riffer
65 Imagine Dragons - Smoke + Mirrors
66 Purity Ring - Another Eternity
67 East India Youth - Culture Of Volume
68 Lower Dens - Escape From Evil
69 Jlin - Dark Energy
70 Modest Mouse - Strangers To Ourselves
71 Balthazar - Thin Walls
72 Ryley Walker - Primrose Green
73 Alabama Shakes - Sound & Color
74 Kwabs - Love + War
75 New Order - Music Complete
76 Jamie Woon - Making Time
77 Drake & Future - What A Time To Be Alive
78 Funkstörung - Funkstörung
79 Kölsch - 1983
80 Saint Raymond - Young Blood
81 Dustin Tebbutt - Home

Jaarlijst 2014

Er zit weer een fantastisch muziekjaar op. Voordat het échte jaarlijstjes geweld losbarst heb ik mijn eigen jaarlijst al klaar. Met het kleine risico dat er in de laatste 5 weken nog fantastische albums uitkomen (Smashing Pumpkins - 8 december). Gezien de verdere releaselijst ben ik daar niet zo bang voor.

Mijn jaarlijst heb ik dit jaar samengesteld via de website van besteveralbums. Vooral omdat het gemakkelijk bijhouden is en tevens te publiceren. En daar gaat het mij toch vooral om. Dit is voorlopig ook mijn laatste post op dit blog. Ik heb het ruim een jaar volgehouden. Ook zo nu en dan tijdens persoonlijk moeilijke omstandigheden. Die gebeurtenis heeft deze jaarlijst ook zéker beïnvloed. Ik kan me voorstellen dat Augustines niet zo hoog waren geëindigd zonder de prachtige maar ook emotionele versie van "Now You Are Free" tijdens de 2 Meter Sessies. Ook mijn nummer één van dit jaar, James Vincent McMorrow zit een verhaal achter dat de nummer 1 positie absoluut heeft versterkt. Maar dat is dan ook het mooie aan muziek. Ik ga weer wat meer tijd besteden aan het écht luisteren van muziek en wat minder aan het schrijven over. Eind volgend jaar staat er absoluut weer een nieuwe jaarlijst klaar!

Hierbij mijn top-20. Vrijwel alle albums zijn dit jaar door mij op dit blog beschreven, lees dat dus terug voor meer informatie. De volledige lijst (top-50) is te vinden op: BestEverAlbums

1: James Vincent McMorrow - Post Tropical
2: The Acid - Liminal
3: Wild Beasts - Present Tense
4: Oscar and the Wolf - Entity
5: Elbow - The Take Off and Landing of Everything
6: FKA Twigs - LP1
7: Strand of Oaks - Heal
8: The War on Drugs - Lost In The Dream
9: Typhoon - Lobi Da Basi
10: Damien Rice - My Favourite Faded Fantasy
11: Caribou - Our Love
12: Kishi Bashi - Lighght
13: Perfume Genius - Too Bright
14: Future Islands - Singles
15: Ben Howard - I Forget Where We Were
16: Augustines - We Are Augustines
17: Fink - Hard Believer
18: Moss - We Both Know The Rest Is Noise
19: Glass Animals - Zaba
20: Bombay Bicycle Club - So Long, See You Tomorrow

Alle muziek valt weer te beluisteren via Spotify. In deze playlist staan nog wel meer albums die via dit blog zijn behandeld in 2014

Flight Facilities - Down To Earth (6,5/10)

Nog meer elektropop. Dit maal uit Australië. Sinds Flight Facilities in 2012 nummer "Clair de Lune" uit had gebracht volg ik ze een beetje. Een ontzettend sfeervolle track met evenzoveel sfeervolle clip. Wat mij betreft ook direct het lekkerste nummer op dit nieuwe album. Nummers als "Hold Me Down" staan mij echt te dicht tegen pop aan. "Two Bodies" en "Apollo" daarentegen zijn wel lekker en liggen in het verlengde van "Clair de Lune". Album bevat dus aantal aardige nummers en samenwerkingen met Australische grote artiesten waarvan de grootste Kylie Minoque. Dat zorgt er ook voor dat het album geen eigen identiteit heeft.

Fritz Kalkbrenner - Ways Over Water (7/10)

Altijd even enthousiasme als één van de broers Kalkbrenner weer een nieuw album uitbrengt. Hoewel Paul toch echt het genie is in de familie getuige zijn grotere creativiteit luister ik toch vaker naar Fritz Kalkbrenner. Misschien heeft dat in het geval van Fritz toch met consistentie te maken. "Ways over Water" is inmiddels de derde langspeler in vier jaar tijd. Is er in de tussentijd wat gebeurd? Neu, niet echt. Relaxte elektronica, Fritz die zelf de zang voor zijn rekening neemt, een beetje lounge achtige sound. Er straalt een zekere warmheid af van het album. Om heerlijk loom van te worden of een duurloopje op te doen.

Damien Rice - My Favourite Faded Fantasy (9/10)

Acht jaar hebben we niets gehoord van Damien Rice. Acht jaar heeft Rice nodig gehad om over de breuk van zijn relatie met Lisa Hannigan (te horen op albums "0" en "9") te komen. Met een beetje hulp van Rick Rubin heeft Damien eindelijk weer de stap weten te zetten naar het schrijven van nieuw materiaal en vooral ook het opnemen daarvan. En daar ben ik heel blij mee! Ware het niet dat Damien Rice nog láng niet over het verlies van zijn grote liefde heen is. Uit de openingstrack en tevens titeltrack komt al een verlangen naar vroeger terug, mijmerend naar wat het allemaal had kunnen zijn met zijn grote liefde. "What it all, what it all could be // With you". Het verdriet klinkt door in het magistrale "It Takes A Lot To Know A Man". Vooral hoor je door dat hij nog steeds niet begrijpt waarom het afgelopen is en wellicht zelfs een klein verwijt. Instrumentaal is het nummer wondermooi, aanzwengelende viooltjes en pianoarrangementen domineren het nummer vanaf ongeveer 4 minuten als het tekstuele gedeelte afgelopen is en we worden meegenomen in hoe verlies klinkt in Damien Rice zijn muzikale wereld. Somber is het antwoord. Boosheid vs onmacht klinkt door op vervolgtrack "The Greatest Bastard" waar de tekst "So please don't let on you don't know me, Please don't let on I'm not here…" alles behalve poëtisch is, maar recht uit het hart. De somberheid gaat op het album verder door. Muzikaal klinkt "Colour Me In" iets positiever in een poging zijn liefje te overtuigen dat hij haar toch echt heel hard nodig heeft. Op "The Box" klinkt voor het eerst iets van verdergaan door. Iets van bezinning dat hij het echt geprobeerd heeft en realisatie dat het ook eigenlijk niet meer verder kan. "My Favourite Faded Fantasy" is wellicht één van hedendaags mooiste break-up albums. Misschien wel een klassieker in de dop. Veel mensen zullen zich kunnen verplaatsen in de lyrics en muzikaal is het prachtig. Stiekem hoop ik dat Damien Rice er nooit overheen komt en dit soort fantastische platen blijft maken.

Bade - Miracle Wave (7/10)

Ik weet nog goed dat ik op Free Your Mind, een dance festival in Arnhem naar Baskerville wilde. Ik hoopte dat daar fijne tracks als "Our Racing Hearts" en "Devil's Town" gespeeld zouden worden. Toenmalige leadzanger Bart van Liemt was wel aanwezig, maar het bleek toch meer een dj-set dan rockoptreden te zijn. Met de dj-set was niks mis, maar toch jammer om de nummers niet te horen. De samenwerking tussen Baskerville en Bart van Liemt was door ziekte van Bart helaas van korte duur. Ook het andere project, The Sheer, heeft geen vervolg gekregen. Gelukkig voor Bart en dus ook voor ons heeft Bart een geslaagde niertransplantatie ondergaan en is redelijk vlot weer de studio ingedoken om een eigen plaat op te nemen onder de naam Bade. Een fijne aanstekelijke dansplaat dat de elektro van Baskerville combineert met het rockgeluid van The Sheer. "Hide No More", "Here We Go" en "Into The Sunshine" zijn lekkere dansplaten geworden. Veel andere nummers hebben een beetje die jaren 80 sound gekregen zoals "Miracle Wave". Al met al een aangenaam album. Fijn dat Bart terug is!

Ben Howard - I Forgot Where We Were (9/10)

Begin 2011 kwamen er twee albums uit van veelbelovende singer / songwriters. De één was James Vincent McMorrow die goed ontvangen werd, maar eigenlijk niet zijn grote doorbraak beleefde. Dat gebeurde eigenlijk pas met het geprezen "Post Tropical" uit begin dit jaar. Die andere Singer / Songwriter brak wél definitief door met zijn debuutalbum. Ben Howard groeide uit tot wereldwijd bekend artiest, won diverse awards en was een geliefd festival artiest. Tussentijds waren er geruchten over een nieuw album dat al in 2012 uit zou komen. Met de roem en tourschema was dat natuurlijk verre van mogelijk. Vandaar dat nu in 2014 dan het langverwachte tweede album eindelijk uit komt. Waar de aankondiging met enige scepsis wordt bekeken door het succes van Ben Howard en daarmee de angst voor een teveel op pop gericht album, weet Ben Howard onverwacht uit de hoek te komen! Met een veel donkerder album dan eigenlijk verwacht. Ben wijt het zelf aan zijn nieuwe gitaar, een Les Paul, die een veel dikker en modderiger geluidsbeeld heeft dan zijn oude Telecaster. Op de plaat staan wonderschone liedjes als titeltrack "I Forgot Where We Were" en "All Is Now Harmed". "In Dreams" doet een beetje denken aan Paul Simon op "Graceland". Eén van mijn persoonlijke favorieten is "Conrad". Tenslotte, luister zeker naar "End of the Affair" dat met 7:46 minuten best lang is maar muzikaal fantastisch.

Roo Panes - Little Giant (7,5/10)

Op het spoor van Roo Panes kwam ik via zijn prachtige Mahogany Session van zijn nummer "Ran Before the Storm". Altijd fijn als dan blijkt dat deze singer / songwriter op 6 oktober zijn nieuwe cd heeft gereleased. Denk bij Roo Panes vooral aan andere Singer / Songwriters met krachtige doch zwoele stemmen zoals Marcus Foster en Stu Larsen. Openingstrack "Know Me Well" is mijn favoriet geworden. Maar ook tracks als "Tiger Striped Sky", "Hands" en "Sing for the Wind" zijn erg mooi. Er wordt veelvuldig gebruik gemaakt van klassieke instrumenten waarmee het album veelvuldig richting folkmuziek gaat. Fijn album voor de herfstige winderige dagen!

Kele - Trick (8/10)

Het succes van Bloc Party ligt alweer een eeuwigheid achter ons. Eéns waren ze het middelpunt van de Britse muziek scene. Tegenwoordig brengen ze louter teleurstellende albums uit met een zoektocht naar hét nieuwe geluid. Ook het debuutalbum van Kele (frontman Bloc Party) stond nou niet bijster vol met fantastische muziek. Dan toch fijn te horen dat dit nieuwe album en tevens dus 2e van Kele absoluut beter in elkaar zit. Hier wordt niet meer geprobeerd angstvallig vast te houden aan de gitaarband die Bloc Party eens was, maar worden de elektronische beats en drums omarmd. En dat is dan toch waar Kele Okereke nu sterk in is. Prima toch? Met een 8 van Drowned in Sound, een 7 van NME en een 3,5 van The 405 zijn de meningen verdeeld. Ikzelf vind het een heerlijk album om lekker op de achtergrond aan te hebben. Het is bijna lounge achtig zo relaxt zitten de beats in elkaar. Vernieuwend? Nee, absoluut niet. Vernieuwend voor Kele? Absoluut wel. Nooit te oud om bij te leren!