Mijn eerste aanraking met Kishi Bashi was twee jaar geleden het nummer "Manchester" in een wat onwettige setting, een huiskamerconcert op YouTube. Héél klein, lang niet altijd even zuiver (soms knettervals), maar gaandeweg het nummer met steeds meer energie en gek genoeg op het einde kippenvel. "i read the signs / I haven't been this in love in a long time / the sun is up the sun will stay / all for the new day". Het was mijn perfecte lenteplaat. Gelukkig ook later in iets beter opgenomen liveversies zoals déze Cardinal Session. Het album haalde mijn top-30 van dat jaar niet maar toch als noot opgenomen. De kans is aanwezig (het jaar is nog lang) dat zijn nieuwe album Lighght de top-30 wél gaat halen. Het album heeft namelijk iets meer structuur gekregen. Hij is op tour geweest oa met Regina Spektor en Of Montreal, maar is in staat zelf een ontzettende eigen sound neer te zetten. Gekke popsongs als "The Ballad of Mr Steak" (met een práchtige viool intro) over tja een heerlijk stuk rundvlees en "Carry On Phenomenon" klinken door de energieke productie ontzettend prettig in het gehoor. Een nummer als "Philosophize In It! Chemicalize With It!" is alweer experimenteler van aard. Datzelfde geldt voor "Bittersweet Genesis for Him AND Her". Maar het handelsmerk van Kishi Bashi blijft zijn viool virtuositeit en de soundscapes die hij neerzet door vioolpartijen te laten herhalen. Eindsong "In Fantasia" is misschien wel het mooiste nummer van het album. Zo'n dromerig nummer dat je aandacht vasthoud na een prachtige film terwijl je plotseling beseft dat je al 7 minuten naar de aftiteling zit te kijken.
0 reacties:
Een reactie posten