Ik raakte bekend met Moss gedurende het 2e album met daarop "I Apologise (Dear Simon)", misschien wel één van de beste indiepop songs gemaakt in Nederland. Daarna had Moss zich met het album "Ornaments" zogezegd opnieuw uitgevonden. De sound was daar wat donkerder, geluid gestript tot de essentie. Wat ik daar miste was juist die frisheid zoals je hoort op een nummer als I Apologise. Ik keek dan ook met twijfelende verwachting uit naar het 4e album "We Both Know The Rest Is Noise". En dat album begint dus direct met het wonderschone "Today's Gold". Dat is precies die frisheid waar ik op hoopte! Tweede nummer "She's Got a Secret" is helaas wat minder fris. Erger, erg monotoon. Het begint met 10x hetzelfde. Dit geluid houdt aan met de drie daaropvolgende tempo nummers. Niet meer monotoon, maar wel een wat rauwe, donkere sound. Gelukkig komt dan een tempoverlaging in "Reset". Die zet nog verder door in "Bruised", een wat dromerig nummer met een mooie opbouw. Daarna volgen nog vier nummers die ook gewoon net wat opener en frisser klinken dan de 1e helft van het album (buiten de openingstrack dan). Frisse gitaarriffjes en een fijn gebruik van Marien Dorleijn zijn stem. Conclusie: één fantastisch nummer (Today's Gold), een rauwe ietwat monotone start van het album en een heerlijke tweede helft met een zestal fijne nummers.
0 reacties:
Een reactie posten