Right up my alley is de dreampop van Letting Up Despite Great Faults. Met het nieuwe album "Neon" slaan ze de weg verder in waar ze na "Untogether" gebleven waren. Uptempo, catchy en vooral veel gebruik van elektronica. Ik zou de vergelijking met M83 niet helemaal vinden misstaan, vooral muzikaal gezien, met dien verstande dat door het vrouwelijk bandlid het toch totaal anders klinkt. Alle nummers zijn relatief kort (max 3,5 minuut) en je gaat dus vrij snel door het album heen. Kritische noot is dat de nummers als je het achter elkaar aanspeelt wel teveel op elkaar lijken. M83 is qua opwekken van een gevoel absoluut een paar stappen verder en trekt je een wereld in. Bij Letting Up Despite Great Faults heb ik twee a drie nummers lang een ontzettend opgewekt gevoel, maar krijg ik na 4 nummers zin om wat anders op te zetten. Om na een tijdje toch weer terug te grijpen naar "Neon. Dat dan weer wel. Het feit dat ik niet direct nummers kan noemen die er écht uitspringen zegt ook wel wat.
0 reacties:
Een reactie posten