Whoohoo! Dit is zo'n album dat dit jaar en de komende jaren op repeat blijft staan! De voortekenen waren er al na de eerste single releases maar het album is dubbel en dik zijn geld waard! Ik kwam dit gezelschap op pad doordat ik al een tijd betoverd ben door het wonderschone Berlin van Ry Cummings onder zijn pseudo Ry X. Aangevuld met de Britse dj Adam Freeland en de Californische producer Steve Nalepa vormen ze The Acid. Ik zou het graag in het hokje indie-elektronica plaatsen, datzelfde hokje waar The XX met Jamie XX zich ook bevind, maar de sound van dit album is door de zang van Ry X toch totaal anders. Luister maar naar "Fame" dat begint met een heerlijke rollende beep, een gitaartje wordt toegevoegd en dan die 80's achtige Depeche Mode zang: FAME. Het zit hier ook wel dicht tegen bijvoorbeeld Hurts aan. Maar dan heb je het zwaar verstilde "Animal" al gehad. Het donkere "Veda" waar de productie juist veel harder is aangezet. Dan de dikke bassline in "Creeper".
De productie met oerwoudgeluiden doet me dan weer denken aan Son Lux, ook een begenadigd geluidskunstenaar. En zo gaat het album maar door met briljante tracks en dikke beats. Superlatieven tekort? Ja behoorlijk, vooral als dan "Basic Instinct" ook nog voorbij komt! Wat wordt dat nummer op de helft rauw zeg! The Acid brengt 11 nummers van weelde. 11 nummers dikke elektronica met fantastische zang. Top-10 materiaal!
0 reacties:
Een reactie posten