Ik had op voorhand al gelezen dat The Gaslight Anthem een nieuwe weg ingeslagen was. Ik was er nog niet zeker van wat ik daarvan zou moeten denken. Ik vond juist die gruwelijk rauwe sound van "The '59 Sound" uit 2008 zo ontzettend gaaf. Daarna zijn er op American Slang en Handwritten ook zeker nog mooie nummers gemaakt, maar iets softer werd het zeker. De nieuwe weg op dit nieuwe album kan dus twee kanten op. Terug naar het begin of écht iets anders. Twee nummers verder ben ik nog steeds zoekend. Een gevaarlijke titel als "Stay Vicious" levert een singalong op met de tekst "Singing lala lala lalalala". Ook "1000 Years" levert een niet al te veel zeggend nummer op. Met het derde nummer "Get Hurt" hoop ik dan eindelijk op raggende gitaren, ik krijg echter een rockballad. En toch is het daar, met de kleine zangkoortjes op de achtergrond en Brian Fallon die zijn hart lucht dat ik de nieuwe weg begrijp. Fallon zijn hart is gebroken en dat blijkt de inspiratie te zijn. En als je dan "Helter Skeleton" beluistert en daar de combinatie vuige gitaren versus rockballad krijgt in een ontzettend lekker nummer, dan blijkt deze combinatie prima te werken. Ook "Underneath the Ground", "Ain't that a Shame" en "Dark Places" zijn wel aardige nummers. Of het breekbare "Break Your Heart". Maar eerlijk is eerlijk, het niveau van The '59 Sound is gewoon niet aanwezig. Daar kunnen ook de 3 aardige bonusnummers op de Deluxe versie niets meer aan doen.
0 reacties:
Een reactie posten