Eén van de kenmerken van het vorige album "A Church That Fits Our Needs" was het hoge klassieke gehalte. Dat zorgde voor wonderschone betoverende liedjes en muzikale intermezzo's. Op "Past Life" horen we een ander Lost in the Trees dan we gewend zijn. We horen namelijk een Lost in the Trees met diepe baslijnen en gitaarrifjes. Maar toch is het door de stem van Ari Picker ook een heel bekende sound. Nergens heb je het gevoel dat ze echt hun afkomst verloochenen. Het blijft makkelijk om naar te luisteren. Neem het nummer Rites. Zo simpel in zijn eenvoud. Baslijn, pianoriedeltje en vervolgens die invallende stem van Ari Picker met achtergrondzang. Zo rustig. Ook afsluiter Upstairs is zo'n juweeltje. Past Life doet met zijn gitaarrifje een beetje denken aan U2. Eindconclusie: Goed album! Minder kippenvel maar toch heel mooi.

0 reacties:
Een reactie posten