Coldplay - Midnight

Compleet onverwacht werd vannacht plotseling een nieuw nummer inclusief clip van Coldplay gereleased. Gek genoeg heeft VEVO de clip ook alweer van youtube afgehaald en is daar niet meer te zien. Gelukkig is hij nog wel vindbaar via deze link. Het is een nummer dat voor Coldplay een nieuwe richting lijkt. Geproduceerd door Jon Hopkins (wiens album Immunity overigens ontzettend goed ontvangen werd) en tevens producer van album Viva la Vida, heeft dit nummer veel meer een dromerige elektro sound gekregen dan we gewend zijn van Coldplay. Waar deze sound me direct aan deed denken was die van Imogen Heap. Wel mooi om er vervolgens achter te komen dat ene Jon Hopkins ooit begonnen is achter het keyboard in, juist Imogen Heap. On topic: De mannen zijn tot op heden nooit echt bang geweest eens iets nieuws te proberen. Benieuwd of het album dat nog lang niet uitkomt dus meer van dit zal bevatten!

Breton - War Room Stories (8/10)

De vorige plaat van Breton was "Other People's Problems". Die werd destijds behoorlijk goed ontvangen, hoewel ook daar de meningen al verdeeld waren (Pitchfork 4,9 / NME 8. Zelf kon ik toen helaas ook niet zoveel met dat album. Het is inmiddels twee jaar later en onlangs heeft het Engelse Breton met "War Room Stories" zijn tweede album uitgebracht. Ook nu weer veel variatie in de recensies. Van een matige 6 (NME / OOR) tot dikke voldoendes van oa. The 405. Mij wist dit album in ieder geval wel meer bij de kladden te pakken. De vage experimenteerdrang is een beetje verdwenen. Opener Envy is een prima popsong. S4 is een elektro achtig nummertje. Daarna twee nummers die wat meer doorpakken. Maar er staan ook een paar laidback indiesongs op zoals 302 Watchtowers en Closed Category. Het lekkerste nummer vind ik eigenlijk afsluiter Fifteen Minutes. Prima tweede plaat en hét bewijs dat muziek een kwestie van taste is.

Dotan - 7 Layers (7,5/10)

Waar ik zijn vorige album met 3FM Megahit "This Town" nog een beetje zoet vond, lijkt Dotan op dit album een fijne sound gevonden. Het zit ergens tussen Ben Howard, Jack Johnson en sóms Bon Iver in. Neem het kalme nummer "Hush". Heel klein op de gitaar. Op de achtergrond geluid van de getijden van de zee. Het werkt heel kalmerend. De instrumentatie en manier van zingen op "Fall" lijken wel héél erg op Ben Howard's The Fear, maar desalniettemin een lekker nummer. Home II start erg rustig maar ontaardt uiteindelijk in episch bedoelde proporties. Het album verslapt eigenlijk helemaal nergens en eindigt sterk. Dat het album sterk is komt écht doordat Dotan zijn 12 in 1 dozijn Gavin deGraw stem heeft ingeruild voor iets meer gebruik/bereik van zijn stem. Dat pakt verfrissend uit!

Lost in the Trees - Past Life (8/10)

Eén van de kenmerken van het vorige album "A Church That Fits Our Needs" was het hoge klassieke gehalte. Dat zorgde voor wonderschone betoverende liedjes en muzikale intermezzo's. Op "Past Life" horen we een ander Lost in the Trees dan we gewend zijn. We horen namelijk een Lost in the Trees met diepe baslijnen en gitaarrifjes. Maar toch is het door de stem van Ari Picker ook een heel bekende sound. Nergens heb je het gevoel dat ze echt hun afkomst verloochenen. Het blijft makkelijk om naar te luisteren. Neem het nummer Rites. Zo simpel in zijn eenvoud. Baslijn, pianoriedeltje en vervolgens die invallende stem van Ari Picker met achtergrondzang. Zo rustig. Ook afsluiter Upstairs is zo'n juweeltje. Past Life doet met zijn gitaarrifje een beetje denken aan U2. Eindconclusie: Goed album! Minder kippenvel maar toch heel mooi.