De nieuwe plaat van Son Lux is zo'n plaat die je niet na één keer begrijpt. Alle nummers hebben verschillende lagen en dieptes. Je moet het een paar keer beluisteren om in de wereld van Son Lux mee te worden gezogen. Het genre zit ergens tussen indie, pop, elektronica en folk in. Zullen we dat maar divers noemen? Alleen al opener Alternate World beschikt al over zoveel dynamiek dat je songstijlen door elkaar gaat halen. In Lost it To Trying zijn verschillende flutes te horen, alsof je door een bos met vogels loopt die samen een muziekstuk aan het arrangeren zijn. Eenden tegen kraaien of zoiets. Met een goeie dikke beat eronder, dat wel. Het geheel pakt bijzonder goed uit. Nummer Easy is zoals de titel betaamt even een rustmoment in het album. Diepe bassen, laag tempo. Dat tempo wordt vervolgens op No Crimes weer vol opgepakt. Als een album na een paar luisterbeurten nog steeds verassingen in petto heeft dan is dat een knappe prestatie. Het is geen gemakkelijke luisterervaring, maar zéker de moeite waard.
0 reacties:
Een reactie posten