Liars - Mess (7/10)

Zonder die vréselijk aanstekelijke vijfde track van dit album had ik hem misschien voorbij laten gaan. Maar "Can't Hear Well" heeft zó'n fijn Liars geluid dat ik deze track, en daarmee de cd toch vaker aan heb móeten zetten. Deze track brengt bij mij trouwens Clock Opera's "Once And For All" naar boven. Ook zo'n lekker nummer. De synthesizer based elektronische indiepop heeft de overhand op dit album. Met tekstuele waarheden als "Fact's a fact and...

Bells of Youth - Boy (7/10)

Vijf meiden van de kunstacademie, vooral afgestudeerd op zang beginnen samen een "meidenbandje". Ze leren allemaal wat instrumenten bespelen en brengen een album uit. Vergeef mij dat ik van dat vooruitzicht met lichte scepsis het album beluister. En dan begint eerste nummer "Shoot" met superzoete meerstemmige zang in de stijl Vonder & Bloom. Mierzoet dit! Denk ik... Het duurt namelijk welgeteld 45 seconden die zoetheid. "Who's in your line of...

Tommy Ebben - Tommy Ebben 7/10

De voorgeschiedenis van Tommy Ebben was mij volledig onbekend. Met The Small Town Villains blijkt hij al platen uitgebracht te hebben en in eigen beheer 5 jaar geleden ook een soloplaat. Maar het lijkt erop dat Tommy Ebben met deze nieuwe soloplaat niet alleen mij maar ook meer van Nederland gaat bereiken. Het is dan ook een fijne indiepop plaat geworden met op een paar nummers een elektronica randje zoals "Blank Photographs", "Keep a Light On",...

Happy Camper - The Daily Drumbeat (7/10)

Gadverdamme wat een vrólijke troep! Gargamel zou helemaal gek worden van "Happy Camper". Alleen die bandnaam is daar al reden genoeg voor. Die Dalton pakjes in DWDD. Niet te doen! Eén probleem: Het is ontzettend aanstekelijk! Het is zó vrolijk dat je zin krijgt buiten bloemetjes te gaan plukken of met de kinderen door een bloemenveld te rennen. De lentezon komt langzaamaan op gang en dit is de ideale plaat om je daarbij te vergezellen. Weg met al...

Metronomy - Love Letters (7,5/10)

Dit album heb ik een keer of 7 moeten beluisteren voordat ik vaststelde dat ik hem tóch lekker genoeg vind om er een stukje aan te wijden. De eerste kennismaking met Metronomy was titeltrack "Love Letters" en precies dat nummer vind ik dan ook direct het slechtste en meest irritante nummer van dit album. De intro is nog wel lekker, maar daarna dat onzettend doordringende gejank loooooovve leeeeeeetters. Niet te doen. Maar toch, iedere keer als ik...

Future Islands - Singles (9/10)

Het optreden van Future Islands bij David Letterman heeft best veel losgemaakt. Ineens was de buzz gecreëerd. Inderdaad het optreden had twee gezichten, aan de éne kant ontzettend aanstekelijk, aan de andere kant was het bijna schattig hoe vocalist Samuel T. Herring helemaal fout uit zijn dak stond te gaan. "Het dansje" is inmiddels een vast onderdeel van het programma van Future Islands aan het worden. Dat Future Islands een aparte "eigen" sound...

Rina Mushonga - The Wild, The Wilderness (8/10)

Afgelopen maandag had DWDD in dé minuut een optreden van Rina Mushonga. Direct bij de eerste noten van YDMMLB stond ik op om mijn telefoon te pakken. Gelijk het album in een "nog te beluisteren" playlist zetten! Vanochtend bij de eerste tonen van "The Bitter End", de openingstrack, direct weer ráák. Dat héérlijke gitaarwerk en die bijzondere, soms hese, rauwe stem van Rina Mushonga. Dat fantastische drum en percussiewerk. Afrikaanse invloeden zijn...

The War On Drugs - Lost in the Dream (9/10)

In 2008 formeerde Kurt Vile samen met Adam Granduciel de band The War On Drugs. Vrij snel na de release van eerste album Wagonwheel Blues ging Kurt Vile zijn eigen solo weg. Met een paar fantastische albums als resultaat. Adam Granduciel zag meer bandmaten komen en gaan. Sinds 2012 spelen ze in deze formatie en zijn ze samen aan het werk gegaan voor het derde album "Lost in a Dream". Het bijzondere aan dit album is dat het eigenlijk net zo goed in...

Thomas Azier - Hylas (7/10)

Eén van de beloftes voor 2014 heeft zijn debuutplaat opgeleverd. Thomas Azier kwam al voor op onze eigen "sound of" bij DWDD. Na de eerste singles beluisterd te hebben keek ik al reikhalzend uit naar dit album. Geweldige producties als "Futuresound", "Ghostcity" en "Shadow of the Sun" maken dat meer dan waard. Ook jaren 80 synthesizer popsong "Red Eyes" had zo uit de koker van Depeche Mode kunnen komen als titeltrack van een James Bond film. Thomas...

Wild Beasts - Present Tense (9/10)

Eindelijk het nieuwe album van Wild Beasts op Spotify. De fantastische single "Wanderlust" was al even beschikbaar, maar na dijken van recensies (NME 9/10, Pitchfork 8,2 en Muzine 9/10) ben ik toch wel blij dit album eindelijk integraal te kunnen beluisteren. Het is alweer het vierde album van deze Engelse viermansformatie en in hun discografie een redelijke dooorbraak te noemen. Nog niet eerder was elektronica zo aanwezig op een album van Wild Beasts....

Real Estate - Atlas (8/10)

Na het lezen van een aantal goeie recensies (Pitchfork 8.8, KindaMuzik en OOR) ben ik het album "Atlas" van Real Estate maar eens gaan beluisteren. Eerlijk gezegd kende ik Real Estate niet. Het genre dreampop spreekt me na mooie albums van bijvoorbeeld DIIV, Indians en Oscar and the Wolf echter erg aan. Dromerige gitaarpop is hetgeen waar deze Amerikaanse indierockers uit New Jersey sterk in zijn. Lekkere pakkende melodieën. Staan er echt nummers...

Blaudzun - Promises Of No Man's Land (7/10)

Het vorige album van Blaudzun "Heavy Flowers" was zijn grote doorbraak. Dat hij daarbij behoorlijk gehyped werd door o.a. DWDD en 3FM, deed helemaal niets af aan de kwaliteit van zijn album. Dat was namelijk briljant. Het creëren van dezelfde buzz lukt ook dit keer weer behoorlijk. Twee wekenlang was titeltrack van gelijknamig album "Promises Of No Man's Land" te horen bij elke uitzending van de Sochi Winterspelen. Het album dan. Opener Euphoria...

MØ - No Mythologies To Follow (7/10)

Ik kan de twaalf in één dozijn opdringerige pop van gasten als Afrojack, Hardwell en Avicii met die eeuwige samenwerkingen gewoon niet meer horen. Fantastische muzikanten als Sia en Anouk zijn al voor de bijl gegaan door samenwerking met deze gasten. De originaliteit is daarbij steeds verder te zoeken. Gelukkig weet de Deense Karen Marie Ørsted (oftewel MØ) zich aan deze algehele malaise te onttrekken door een elektropop album te maken met een andere...

Sleeping At Last - Land EP (7/10)

Wéér een nieuwe EP van Ryan O'Neal alias Sleeping At Last. Alweer zijn vijfde en vermoedelijk eennalaatste uit zijn "Atlas" serie. Eerdere delen waren "Light", "Darkness", "Space I" en "Space II". Het concept blijft hetzelfde op deze EP genaamd "Land". Uitermate gevoelige piano, tokkelmuziek. Zweverige stem. Uitermate kalmerend. Lijkt het allemaal een beetje op elkaar? Ja, eigenlijk wel. Gaat het vervelen? Mij nog niet. Het is altijd betoverend mooi....

Elbow - The Take Off And Landing Of Everything (9/10)

Albums van Elbow luister ik eigenlijk nooit echt integraal. Nou heb ik met Elbow überhaupt een vreemdsoortige haat/liefde verhouding. Zeker twee keer heb ik mezelf erop betrapt in enigszins (behoorlijk) beschonken toestand tijdens een liveconcert met mijn maten mee te brallen dat het wel érg saai was, om vervolgens tijdens Lippy Kids kippenvel te hebben op plekken waarvan ik niet wist dat dat kon. Elbow heeft bij mij dus even nodig om binnen te...

Satellite Stories - Pine Trails (7/10)

Héél even dacht ik dat Two Door Cinema Club zijn derde album uit had gebracht. Nee hoor, het blijkt het tweede album van Satellite Stories te zijn. Nou was ik daar bij eerste album van deze Finse indierock band al eerder ingestonken. Maar ze lijken echt als twee druppels water op elkaar. Het leuke is echter dat Satellite Stories het album uit hebben gebracht dat ik bij Two Door Cinema Club éigenlijk had gehoopt, maar met Beacon niet helemaal uitkwam....

Childish Gambino - because the internet (6,5/10)

Donald Glover a.k.a. Childish Gambino heeft een veelzijdige carrière. Stand up comedy, meeschrijven aan films en series (o.a. 30 rock), spelen in films en tenslotte zijn muzikale carrière. Zijn tweede album overigens alweer. Zijn veelzijdigheid hoor je terug in dit album. Het heeft veel twists en eigenlijk is geen nummer hetzelfde. Je zou het goed een concept album kunnen noemen. Qua stijl moet je een beetje denk aan het midden tussen Frank Ocean...

Milagres - Violent Light (7/10)

Deze van oorsprong New Yorkse band bestaat sinds 2010 en brengt alweer zijn derde album uit. Op dit album gaan ze terug naar de jaren tachtig met synthesizer based indierock nummers. Waar ze eerder wel eens met een band als Coldplay werden vergeleken gaat die vlieger dan ook écht niet meer op. Vergelijkingen met bands als Chrystal Fighters, Passion Pit, The Killers gaan beter op, maar dan met een vleugje David Bowie erdoorheen. Geen nummers op deze...

Go Back To The Zoo - ZOO (7/10)

Diepzinnige teksten? Nee. Heel erg vernieuwend? Nee. Authentiek en een eigen sound? Jazeker! Ze swingen, ze rocken en maken vooral veel plezier. En als je plezier hebt dan ben je natuurlijk ook druk in de weer met de dames. Zo bezingt GBTTZ er op deze cd maar liefst DRIE en moeten ene Charlene, ene Julia en tenslotte Victoria het ontgelden. Tel daar nummer Bedroom bij op en je krijgt wel een beetje een idee van het rockende leven dat deze mannen...

Beck - Morning Phase (7.5/10)

Héél eerlijk, deze cultuurbarbaar kende Beck alleen maar van dat vréselijke Loser. De country/folk zanger zoals op "Sea Change" is compleet aan mij voorbij gegaan. Evenals al het andere materiaal van zijn eerdere 11 albums. Nu ik "Morning Phase" heb gehoord schaam ik me daar openlijk voor. Gelukkig tijd genoeg om het één en ander in te halen. Maar eerst genieten van dit prachtige nieuwe album. Met mooie bescheiden zang van Beck, heel fijn gitaarspel...

William Fitzsimmons - Lions (7,5/10)

Vlak voor de start van de lente nog één winters album dan. William Fitzsimmons brengt alweer zijn zesde album uit in negen jaar tijd. Eigenlijk klinkt dit album ten opzichte van eerder werk helemaal niet zo vernieuwend. Het is gewoon mooie luistermuziek ondersteund met een gitaartje, meestal akoestisch, soms iets steviger. Fitzsimmons heeft een fijne zachte zuiver stem, neemt je daarmee mee in zijn verhalen. Meestal geen verhalen van het vrolijkste...

Moss - We Both Know The Rest Is Noise (8,5/10)

Ik raakte bekend met Moss gedurende het 2e album met daarop "I Apologise (Dear Simon)", misschien wel één van de beste indiepop songs gemaakt in Nederland. Daarna had Moss zich met het album "Ornaments" zogezegd opnieuw uitgevonden. De sound was daar wat donkerder, geluid gestript tot de essentie. Wat ik daar miste was juist die frisheid zoals je hoort op een nummer als I Apologise. Ik keek dan ook met twijfelende verwachting uit naar het 4e album...